ยามสายลมหนาว พัดมาเยือนคราใด
พาเอาหัวใจ๋ หื้อกึดเติงหาเฮือนน้อย
ป้ออุ้ยแม่อุ้ย เปิ้นคงตั้งต๋ารอกอย
ป่านนี้เปิ้นคงเหงาหงอย ตั้งแต่ข้าเจ้าจากมา
ป้ออุ้ยคงสาน ตะกร้าอยู่ใต้ถุนเฮือน
แม่อุ้ยเป๋นเปื่อน นั่งปั่นฝ้ายเอาไว้ทอผ้า
ผ้าทอฝีมือแม่อุ้ย คงงามหยดย้อยหนักหนา
ทุกเส้นสายตี้ถักทอมา ล้วนมีคุณค่าด้วยความบรรจง
ต๋อนอยู่บ้านเฮานุ่งผ้าทอมือปื้นบ้าน
จากมายะก๋าน นุ่งแต่ผ้าร้านขายส่ง
ผ้ายีนส์ผ้ายืด มีมากหลากหลายรูปทรง
ยะหื้อคนลุ่มหลง เผลอลืมตนว่าเป๋นจะใด
เก็บทุกความเหงา ทุกความกึดเติงห่วงหา
เฝ้ากอยเวลา เมษาเวียนมาเมื่อใด
ข้าเจ้าสัญญาว่าจะฮีบปิ๊กกลับไป
พร้อมกับหอบเอาหัวใจ๋ ไปนุ่งผ้าฝ้ายตี้แม่อุ้ยทอ
ต๋อนอยู่บ้านเฮานุ่งผ้าทอมือปื้นบ้าน
จากมายะก๋าน นุ่งแต่ผ้าร้านขายส่ง
ผ้ายีนส์ผ้ายืด มีมากหลากหลายรูปทรง
ยะหื้อคนลุ่มหลง เผลอลืมตนว่าเป๋นจะใด
เก็บทุกความเหงา ทุกความกึดเติงห่วงหา
เฝ้ากอยเวลา เมษาเวียนมาเมื่อใด
ข้าเจ้าสัญญาว่าจะฮีบปิ๊กกลับไป
พร้อมกับหอบเอาหัวใจ๋ ไปนุ่งผ้าฝ้ายตี้แม่อุ้ยทอ
ข้าเจ้าสัญญาว่าจะฮีบปิ๊กกลับไป
พร้อมกับหอบเอาหัวใจ๋ ไปนุ่งผ้าฝ้ายตี้แม่อุ้ยทอ
จะหอบเอาหัวใจ๋ ตี้แสนวุ่นวายปิ๊กไปเฮือนเฮา